Tema 10: Treguesit e përgjithshëm të cilësisë së miellrave.
10.1. Treguesit organoshqisorë të miellrave vlerësohen në bazë të këtyre karakteristikave: ngjyrës,aromës,shijes,përmbajtjes
së lëndëve të huaja,rërës,prekjes nga insektet etj.
|
NR
|
Treguesi
|
Karakteristikat
organoshqisore
|
|
1
|
Ngjyra
|
E bardhë me nuancë të verdhë.
|
|
2
|
Era
|
Karakteristike e miellit, pa
erë myku e erë tjetër të hua.j
|
|
3
|
Shija
|
Shije karakteristike,
lehtësisht e ëmbël, pa shije të hidhur, të mykut, të thartë ose çdo shije
tjetër të huaj.
|
|
4
|
Shfaqje në kërcitje.
|
Gjatë përtypjes në dhëmbë nuk
duhet të ndjehet asnjë kërcitje.
|
Ashpërsia e miellit varet nga lloji i drithit,mënyra
e blojës.Kjo ka rëndësi teknologjike,sepse ndikon në:aftësinë ujëthithëse;në
sheqerizimin;në vetitë fizike të brumit;në ngjyrën e kores së bukës;në vëllimin
dhe në shkallën e përvetësimit.
10.2. Përcaktimi
i përmbajtjes së glutenit në miell (Treguesit
Kimikë)
Nga përmbajtja
e glutenit në drithë varet kosistenca poroze dhe elastike e bukës,aftësia e brumit për të mbajtur CO2,që formohet
gjatë fermentimit,si dhe shija dhe vlera ushqyese e bukës.
Gluteni përbën
masën elastike,kompakte,që përfitohen nga brumi i miellit të grurit,kur nga
masa e tij largohet me anë të shplarjes amidoni dhe disa lëndë të tjera,si
himet.
Gluteni
plotësisht i thatë përmban:80-85% proteina,10-15% karbohidrate (kryesisht
amidon),2-8% lyra e 0.5-2% hi.
Në industrinë
e bukës dhe makaronave përcaktohet gluteni i njomë që afërsisht përmban 35%
lëndë të thatë dhe reth 65% uji,si dhe gluteni i thatë.Ky i fundit përcaktohet
nga gluteni i njomë,kur ai thahet në 1050C,deri sa nga masa e tij
largohet tërësisht lagështira.Në kushtet e prodhimit më shpesh kryhet përcaktimi
i glutenit të njomë,prandaj dhe në bazë të përmbajtjes së tij,varietet e
ndryshme të grurit vlerësohen në këtë mënyrë:
|
Kategoria e miellit
|
Gluteni i njomë, në %
|
|
Me përmbajtje të ulët gluteni
Me përmbajtje mesatare gluteni
Me përmbajtje të lartë gluteni
|
Më pak se 20
20-28
Më tepër se 28
|
Nga masa e
miellit,pasi përzihet mirë ajo,peshohe në një xham sahati ose në letër të
tejdukshme (me peshore teknike) 25 gramë miell,që mbartet në mënyrë sasiore në
kopshtore ose në havan porcelani.Në kupshore shtohet ujë nga rjeti i
ujësjellësit afërsisht sa gjysma e masës së miellit (12ml ) dhe me anën e
spatulës përzihet mielli me ujin dhe bëhet brumë me kosistencë të ngjeshur,duke
pasur kujdes që gjatë këtij veprimi të mos mbetët asnjë thërime mielli pa u
përfshirë në lëmshin e brumit.Uji që sherben për këtë qëllim,duhet të kete
temperaturë të caktuar (15-20oC).Brumi i përgatitur në formë sfere
nxiret nga kupshorja e vëndoset në një gotë kimike, mbulohet me një xhamë
sahati dhe lihet 20 minuta në qetësi. Pas kalimit të kësajë kohe; fillohet
veçimi i glutemit nga lëndët që shoqërojnë masën e tij,sidomos nga amidoni.Ky
veprim kryhet në disa mënyra. Ja një mënyrë:
Përpunojmë me gishtërinjtë
e duarve masën e brumit nën një curil uji të dobët,që rrjedh nga rrubineti i
ujësjellsit,derisa nga burimi të mos lirohet më lëngë i bardhë,që përmbanë
amidon dhe lëndë të tjera si hime etj.
Shpërlarja
bëhet me ujë që ta ketë temp 15-20oC. Gjatë shpërlarje së glutenit
me këtë mënyrë, duhet kujdes që të mos shkëputen copa të vogla gluteni,
përndryshe rezultati i analizës do të dalë më i ulët nga ç’është në të vërtetë.
10.3. Përcaktimi i vetive cilësore të glutenit të miellit të
grurit
Vetitë
teknologjike të miellit për bukë ose për makarona,varen jo vetëm nga sasia e
glutenit,por dhe cilësia e tij si:shkalla e tërheqjes dhe e këputjes së tij;kosistenca;shkalla
e mbufatjes në ujë etj.Këto veti përcaktohen në glutenin e njomë 2.5-3 orë pasi
është kryer veçimi i tij nga masa e miellit me anën e shpërlarjes.Analizat që i
bëjnë glutenit të njomë janë:përcaktimi i ngjyrës, shkalla e tërheqjes dhe
elasticitetit.
Përcaktimi i
ngjyrës.Menjëherë
pas mbarimit të shpërlarjes,përcaktohet me sy ngjyra e glutenit që mund të jetë
e erët,që anon nga ajo e hirit ose e bardhë.Parapëlqehet gluteni i bardhë.
Shkalla e
tërheqjes. Para
se të kryhet ky përcaktim si dhe elasticiteti,nga masa e glutenit të shpërlarë
peshohen 4 g (kur pasha e sasisë së glutenit është më e madhe se 4 g) e mbahen
të zhytur në ujë në temperaturë 15-200C për 15 min.Sipas rastit me
qëllim që uji të ketë temp brenda cakut të përmendur,të lind nevoja e ftohjes
ose e ngrohjes së tij.Matja e temp së ujit kryhet me termometër.
Me të kaluar
koha e përmendur masa prej 4 g e glutenit nxiret nga uji e pasi hollohet pak,
tërhiqet mbi vizoren,duke mbajtur njërin fund të fiksuar në pikën 0 të vizores,kurse
fundin tjetër e terheqim deri sa të këputet.Në çastin e këputjes shënojmë
gjatësinë e tij.Është mirë që procesi i tërheqjes së glutenit mbi vizore,deri
sa të arrijë këputja e tij,të mos zgjasë më shumë se 10 sec.
Në bazë së
shkallës së tërheqjes, glutenet klasifikohen në:të gjata,kur ato zgjaten mbi 15 cm; mesatarisht të gjata,kur zgjaten 8-15 cm;të shkurtra ku zgjaten më pak se 8 cm.
Elasticiteti. Përcaktohet menjëherë pasi nxirret
gluteni nga uji,tek i cili është mbajtur për 15 min. Gluteni ka elasticitet të
mirë,kur me ta shtypur masën e tij me gisht,ajo me shpejtësi kthehet në formën
fillestare,duke mos mbetur asnjë shenjë tek ai.Te gluteni me elasticitet të
dobët,shtypja me gishtërinjë lë shenjë (gropë), masa nuk rimerr formën
fillestare,madje,ka raste,që po ta mbajmë të varur,ajo këputet si pasojë e vet
peshës së saj. Elasticiteti i glutenit mund të themi se është mesatar ose i
kënaqëshëm,kur ky tregues në bazë të shenjave të mësipërme,mund të renditet
nëpërmjet glutenit me elasticitet të mirë dhe atij me tregues të dobët.
Nga pikëpamja
e vlerësimit teknologjik,në bazë të dy treguesëve të përmendur,mund të keni: gluten të cilësisë së parë,kur ai ka
elasticitet të mirë e shkallën e tërheqjes të gjatë ose mesatarisht të gjatë;gluten i cilësisë së dytë,kur ka
elasticitet të mirë e shkallë të shkurtër të tërheqjes ose elasticitet mesatar
e shkallë tërheqje të gjatë,mesatar ose të shkurtër; gluten i cilësisë së tretë, kur ai ka elasticitet të dobët ose nuk
ka fare elasticitet e kur nuk ka fare shkallë tërheqjeje kur këputet me ta tërhequr
sadopak.
10.4. Përcaktimi i përmbajtjes së hirit në drithërat dhe
në nënproduktet e tyre
Përcaktimi i
përmbajtjes së hirit në miell e drithra kryhet nëpërmjet këtyre veprimtarive:
1. Avullim
duhet të bëhet në banjë-uji,duke pasur kujdes që nga ngritja e menjëherëshme e
temperaturës të mos derdhet lëngu nga potja ose të mos përftohen spërkatje nga
masa e tij.
2. Tharja
e prodhimeve ushqimore,para se të përcaktohet në to hiri,kryhet duke i vendosur
potet që i përmbajnë ato në dollap tharës në 1050C për 2-3 orë.Gjatë
tharjes,nga masa e prodhimeve avullohen edhe glukozide,si:vajrat
eterore,esteret,eteret,alkolet etj.
3. Djegja.
Potet në masën e prodhimeve ushqimore,pas tharjes,vendosen
në furnela elektrike ose në rrjeta asbesti,që ngrohen me flakë gazi.Djegia
kryhet me ngadalë duke e ritur shkallë-shkallë temperaturën e furnelës
elektrike ose flakën e llambës së gazit,në mënyrë të tillë që të çlirohet nga
masa e prodhimeve gaze,të cilat janë të përbëra nga gaze si CO2,avuj
uji etj.
4. Gëlqerizimi,
që kryhet në temperatura shume të të larta ne furën Mufël.Sa më e lartë është
përmbajtja e himeve në një llojë drithi,aq më tepër lëndë minerale përmban ai.
10.5.
Aciditeti i
miellit është një tregues i rëndësishëm,që vlerëson gjendjen e miellit.Aciditeti
i miellrave të reja është më i ulët (me pH 5.8 – 6.2).Kur kushtet e ruajtjes
(lagështira,temperatura, ajrosja) nuk janë të përshtatshme,aciditeti ritet
shumë dhe mielli prishet.Përveç kushteve të ruajtjes në ritjen e aciditetit
ndikon dhe lagështira fillestare e miellit (përcaktimi kryhet njëlloj si në përcaktimin
e aciditetit të drithit).
Comments
Post a Comment