Tema 11: Lëndët ndihmëse dhe shtesat përmirësuese në teknologjine
e prodhimeve prej brumi.
11.1. Lëndët
ndihmëse.
Në prodhimin e
brumit përveç miellit, përdoren: uji, kripa dhe majatë.
Uji shërben si lëndë kryesore në përgatitjen e brumit.Ai duhet
të jetë i pijshëm. Uji, në sajë të tensionit sipërfaqësor,mbahet në miell e pastaj
futet në brendësi të kokrizave të miellit duke njomur xhelet e thata (amidonin,proteinat,celulozën
etj).Grimcat e amidonit në temperaturë të zakonshme njomen pak rreth 30%,kurse
proteinat hidratohen shumë.
Kripa që përdoret në përgatitjen e brumit ka si qëllim:përmirësimin
e shijes,përmirësimin e cilësisë së brumit dhe ndryshimin e kohës së ciklit të
zënies së brumit.Përdorimi i kripës deri në masën 2 – 2. 5 % në brumin kryesor,përmirëson
tërheqshmërinë e glutenit,rit aftësitë gazmbajtëse të brumit etj.Ndërsa përdorimi
i kripës në sasi mbi 2%–2. 5 % keqëson cilësinë dhe dobëson elasticitetin të
brumit dhe ul aftësinë gazformuese të tij.Me ritjen e përmbajtjes së kripës në
brumë deri në njëfarë mase ritet aftësia ujëthithëse e brumit.
Majatë në prodhimin e bukës përdoren për shkrifërimin e brumit,për
ti dhënë bukës shijen dhe aromën karakteristike,porozitetin dhe vëllimin e
nevojshëm.
Majatë që përdoren
në prodhimin e bukës janë:majaja e presuar;majaja e lupolos,majaja e thartë; majaja
e qiqrës.
11.2.Veçoritë teknologjike të
përbërësve kimikë kryesorë të miellit.
Llojet e
ndryshme të miellit kanë përbërje kimike të ndryshme.Kjo varet si nga lloji e
veçoritë cilësore të drithit,si dhe nga rrezja e miellit.Kështu miellrat me
rreze të ndryshme kanë përbërës kimikë në sasi të ndryshme.Më poshtë jepet
mesatarja e disa përbërësve kryesorë kimikë për miellrat e grurërave,që kultivohen
në vendin tonë sipas rezeve përkatëse.
r
|
Përbërësit kimikë kryesorë
|
Vlerat e përafërta mesatare sipas
rrezeve
|
||||
0-70
|
0-75
|
0-85
|
0-90
|
0-96
|
||
1.
|
Proteina
|
8.46
|
9.12
|
9.29
|
9.42
|
9.64
|
2.
|
Lyra
|
0.90
|
0.81
|
1.10
|
1.24
|
2.02
|
3.
|
Sheqerna
|
0.60
|
0.70
|
0.92
|
1.10
|
1.80
|
4.
|
Celuloza
|
0.21
|
0.28
|
0.85
|
1.34
|
1.64
|
5.
|
Lëndë minerale
|
0.49
|
0.57
|
0.84
|
1.03
|
1.26
|
Sasia dhe cilësia e glutenit ka rëndësi të veçantë për cilësinë e
bukës.Gluteni ka këto cilësi:
elasticitetin,tërheqshmërinë,lëshueshmërinë,fortësinë,aftësinë ujëthithëse etj.Gluteni
është me elasticitet të mirë kur rikthehet në gjendjen e mëparshme.
Aftësia ujëthithëse e miellit përcaktohet nga sasia e ujit,që
nevojitet për të formuar brumë me konsistencë normale.Ajo varet kryesisht nga
cilësia e miellit (përmbajtja e lëndëve proteinike, përqindja e hirit,imtësia e
blojës dhe përqindja e lagështirës në miell).Për miellin e grurit aftësia
ujëthithëse ndryshon në kufijtë 55 – 70 % në varësi të tipit të miellit e
cilësisë së tij për prodhimin e bukës.
Forca e miellit tregon aftësinë që ka ai për të formuar brumë me
strukturë dhe veti fizike të qëndrueshme gjatë gjithë procesit të prodhimit të
bukës.Ajo përcaktohet nga përbërja e proteinave të miellit,kryesisht nga sasia
dhe cilësia e glutenit.
Aftësia gazformuese e miellit matet me sasinë e mili-litrave
të dioksidit të karbonit,që çlirohet gjatë ardhjes së brumit të formuar nga 100
g miell,60 ml ujë dhe 10 g maja për 5 orë në 30 ºC. Aftësia gazformuese e
miellit ndikon në treguesit cilësor të bukës,si:në vëllimin,porozitetin,
shkallën e përvetimit,ngjyrën e kores e shijen e saj.
Në prodhimet me
bazë brumi përveç miellit përdoren edhe lëndët ndihmëse e shtesat përmirësuese.Shtesat përmirësojnë cilësinë e prodhimeve e
krijojnë prodhime të reja me vlerë të lartë ushqyese. Si shtesa përdoren:lyra,veza,qumështi e nënproduktet e
tij,erëzat,sheqeri,lëndët ekstraktive të maltos,vitamina,produkte me vlerë
proteinike etj.
11.3
Aditivët ushqimorë.
Janë substanca,që
shtohen në produktet ushqimore në sasi të vogël me qëllim: ritjen e afatit të
ruajtjes e të përdorimit të ushqimeve;përmirësimin e
shijes,aromës,pamjes,ngjyrës e konsistencës.Ato përdoren gjerësisht në
industrinë e prodhimit të brumrave.Me përdorimin e aditivëve ritet gama e
prodhimeve,kohëzgjatja,përmirësohet shija,pamja,aroma e ngjyra. Ekzistojnë
rreth 3000 lloje të aditivëve, të ndarë në 14 grupe.
Aditivët nuk duhet:të ulin vlerat ushqimore të produktit;të
ndryshojnë thellësisht shijen e aromën e tyre;të dëmtojnë shëndetin;të krijojnë
produkte degraduese toksike gjatë përpunimit, ruajtjes dhe përdorimit të
produkteve ushqimore.
Aditivët
përdoren për:parandalimin e oksidimit;për konservim;aromatizim;përforcimin e
aromës; emulgim;trashje;lidhje;xhelatinim;ngjyrosje;parandalimin e mpiksjes;arritjen
e shkëlqimit; shtimi në formë të acideve,bazave dhe kripërave;trajtim enzimatik
dhe ëmbëltim.Ato përdoren edhe si mjete ndihmëse gjatë procesit të prodhimit (për
parandalimin e shkumosjes,si katalizator, për qartësim,filtrim dhe
adsopcim,gjatë yndyrosjes,për lagështi,për imobilizimin e enzimave,si bartës,si
tretës e ekstraktues,si modifikues gjatë kristalizimit në yndyrave,si gazra,si
mjete për lyerje e si mjete për trajtimin e miellit).
Comments
Post a Comment